ညိဳျပာျပာလတာျပင္.ေျခရင္း
လွိဳငး္တက္ရာေဗဒါတက္၊လွိဳင္းတက္ရာဆင္း
ဆင္းရလဲမတက္သာ
အုန္းလက္ေၾကြေရေပါေလာ၊ ေမ်ာစုန္လို.လာ
အဆင္းနဲ.အလာ ။ ေဗဒါမအေထြး။
အုန္းလက္ေၾကြသူနံေဘး။ ေစာင္.ခဲ.ရေသး။
ေစာင္.ခဲ.လည္း မတက္သာ။
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီတစ္လံုးကဖံုးလိုက္ျပန္ပါ။
ျမွဳပ္ေလေပါ.ေပၚမလာ။မေဗဒါအလွ။
တစ္လံကြာလွိဳင္းအၾကြ ။ ေပၚလိုက္ျပန္ရ။
ေပၚျပန္လည္း မသက္သာ။
ေခ်ာင္းအစြယ္ေျမာင္းငယ္ထဲက
ဘဲထြက္လို.လာ။
ဘဲအုပ္မွာတစ္ရာ နွစ္ရာ။
မေဗဒါကတစ္ပင္တည္း။
အယက္အကန္ခံလို.
ေဗဒါပ်ံအန္ကိုခဲ ၊ ပန္းပန္လ်က္ဘဲ။
(ေဇာ္ဂ်ီ)၁၉၆၀
No comments:
Post a Comment